Οι καρκίνοι του φάρυγγα διακρίνονται σε καλοήθεις και κακοήθεις.

Οι καλοήθεις είναι : Α. Το νεανικό ρινοίνωμα και Β. το χόρδωμα. Και οι δυο είναι σπάνιοι. Οι κακοήθεις όγκοι είναι: ο καρκίνος του ρινοφάρυγγα, πιο συχνά παρατηρείται στην κίτρινη φυλή.

Αίτια: Γενετικοί παράγοντες και ο ιός του EBV.

Κλινική εικόνα: Δυσχέρεια ρινικής αναπνοής, ρινορραγίες, άφθονες βλεννοπυώδεις εκκρίσεις στην μύτη και μπορεί να επηρεαστεί η ακοή. Συνήθως είναι κακοηθέστατος αναλόγως του σταδίου. Η σταδιοποίηση γίνεται με το σύστημα ΤΝΜ και ο καρκίνος έχει μεγάλη τάση λεμφογενούς μετάστασης.

Αντιμετώπιση: Βιοψία, Ακτινοθεραπεία, Χημειοθεραπεία ή συνδυασμός τους.

Ο καρκίνος του στοματοφάρυγγα είναι ίδιος με αυτόν του ρινοφάρυγγα απλά δεν μεθίσταται τόσο εύκολα λεμφογενώς.

Καρκίνος της αμυγδαλής: Είναι σπάνιος και δίνει συμπτώματα ανάλογα με αυτά της χρόνιας αμυγδαλίτιδας και του περιαμυγδαλικού αποστήματος.

Αντιμετώπιση: Εξαρτάται από το στάδιο της νόσου και τις μεταστάσεις. Έτσι μπορεί να είναι μόνο συντηρητική Ακτινοθεραπεία, Χημειοθεραπεία ή συνδυασμός και των δυο ή πρώτα συντηρητική και μετά χειρουργική ή τέλος πρώτα χειρουργική και μετά συντηρητική.

Καρκίνος του υποφάρυγγα: Μπορεί να εμφανιστεί πιο συχνά στους απιοειδής βόθρους, λιγότερο συχνά στο οπισθοκρικοειδές διάστημα (πίσω από τον λάρυγγα), πιο συχνός στις γυναίικες.

Αίτια: Προδιαθεσικοί παράγοντες είναι: 1. το σύνδρομο Plummer-Vinson, 2. Σιδηροπενική αναιμία, 3. Κατάχρηση αλκοόλ, 4. Κάπνισμα, 5. Ο ιός του HBV, 6. Προηγηθείσα ακτινοθεραπεία. Σε αυτά τα καρκινώματα οι μεταστάσεις στους επιχώριους τραχηλικούς λεμφαδένες είναι πολύ συχνές.

Κλινική εικόνα: Τραχηλική διόγκωση, αίσθημα ξένου σώματος στο λαιμό, δυσκολία στην κατάποση, δύσπνοια, αιμορραγία και ίσως βραχνάδα φωνής.

Διάγνωση: Με βιοψία. Στην διάγνωση γίνεται εκτός της άμεση λαρυγγοσκόπησης και οισοφαγοσκόπηση.

Αντιμετώπιση: Περιλαμβάνει Ακτινοθεραπεία, Χημειοθεραπεία ή συνδυασμό και των δυο.